Ses...

Her Yerde Sesler Var,

Her yerden çok fazla acı sesi geliyor. Bazen bu sesi alabilmek için çırpınıyor insanlar. Yeter ki biri ses versin! Bir ses ne kadar anlam ifade edebilir? Bir ses çok şeydir.

Yaşam, nefes, çaba...

“Çabalayın, geçmeyin burayı, buradayım!” çağrısıdır da aynı zamanda.

Sımsıkı sarılmalı, tutunmalı ve hiç bırakmamalı.

Ama neye tutunacağım?

“Çok zor, çok.”

“İmkansız buradan kurtulmak.”

Kayalıkların içinden bir filiz, açıyor ve büyüyor.

Cılız Bir Filiz.

Hiçbir şey imkansız değildir.

Her zorlukla beraber bir kolaylık vardır. Gerçekten zorlukla beraber kolaylık vardır.

“Elimden hiçbir şey gelmez. Ben ne yapabilirim sanki?"

Karınca, ateşi söndürebilir mi su taşıyarak?

Söndüremese de taşıyor o suyu.

"Elimden geleni yaptım, ben de yardım eden taraftayım" diyor.

Canımız, canlarımız yanıyor. Hepsi bizim canımız. Anlamazdık önce, başımıza bir iş gelmeden de anlamıyoruz nedense. Ama bir canız hepimiz.

İyi olmalı ki, iyi olalım.

Güvende olmalı ki güvende olalım.

Bir Olmaya İhtiyacımız Var.

Birbirimize ihtiyacımız var. Ama şunlara da çok ihtiyacımız var:

Birmiş gibi yapmak için ihtiyaç görmeyecek şeyleri yapmaktan uzak durmaya ihtiyacımız var.

"Gerçekten ne isterdim şu koşullarda olsam?" düşüncesine ve ona uyumlu hareket etmeye ihtiyacımız var.

Ortalıkta bir şeyler yapıyor gibi görünmeye çalışmaktan vazgeçmeye ihtiyacımız var.

Görünmesem, ben olmasam daha iyi olacaksa, tamam. Şu destek ulaşsın yeter ki...

Şikayet etmemeye, ekstra kaoslara sebep olmamaya ihtiyacımız var.

Çünkü Deneyimsel Öğreti der ki; bir kaos bir başka kaosla çözülmez.

Çünkü yeni kaoslar, zaten kaosta olanlara bir şey vermez.

Duyduğumuz her felaket haberiyle insanları panik etmemeye ihtiyacımız var.

"Bunu öğrenmek ne sağlayacak ona?" düşüncesine...

Duygu aktifleştirmeye değil, çözüm bulabilecek bilinç açıklığına yönlendirmeye ihtiyacımız var.

Yaygara çıkaranlara değil, çözüm arayanlara ihtiyacımız var.

Yaygara koparmak, ağlıyor olmak bir kulvar değildir. İnsanlar dizilere de ağlayabilir. Kulvar, "ne yapabilirim?" diyerek başlar. "Nasıl destek olabilirim? Şu anda neyi yapmaya gücüm yeter?" diyebilmek.

Onun acısı şu an da bana da geldi...

Onun neşesi şu anda beni de buldu...

Dost gibi görünmeye değil gerçekten dost olmaya ihtiyaç var.

 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.

“Kim Kimdir”,” İlişkilerde Ustalık” ve “Başarı Psikolojisi” seminerleriyle mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir. 

"Hayatta hiçbir zaman keşfedilemeyecek tek bir şey vardır; Daha iyisi…"

Yahya Hamurcu