Hayatın Tercih Dönemi

Hayatın Tercih Dönemi

Tercih dönemi yaklaşıyordu.
Adeta uzun maraton koşan bir atlet gibi, kendini bitiş çizgisine atmış gibi hissediyordu.

Artık aylarca süren stresli sınav dönemi bitecekti.

Nihayet sınav geçmiş, puanlar açıklanmıştı.
Çok istediği bir sonuç gelmese de, çalıştığına yakın bir karşılık almıştı ve tercih dönemine hazırlanıyordu.

• Acaba hangi bölümü seçmeliydi?
• Hangi okulu ilk sıralara yazmalıydı?
• Popüler olan ve çoğu arkadaşının da ilk sıralarında yer alan bir özel üniversite mi?
• Yoksa akademik anlamda daha çok gelişeceği bir okulu mu seçmeliydi?
• Ya arkadaşları ile aynı üniversiteye gitmezse, bugüne kadar getirdiği popülerliği devam eder miydi?
• Kendisine yeni bir yol çizip, alacağı faydayı mı düşünmeliydi?

Sahi, bugüne kadar gördüğü zararlar, kendi faydasına odaklanamamasından başına gelmemiş miydi?

Seçimlerimizin Nedenleri Nelerdir?

Hangi seçeneği seçerse seçsin, insanoğlunun neyi neden yapması gerektiğini bilmesi gerekir.
Her kararından evvel "neden?" diye sorması gerekir.
Çünkü "neden?" sorusu, insanı motive eden, anlık acı duyduğu zamanlarda dahi onu ayağa kaldıran bir güçtür.
 
O gün sormadığı soruları mezun olduktan sonra kendine soracaktı ancak geciken her bedel gibi bu da daha acı verici olacaktı.

• Neden mühendislik fakültesini okumalıyım?
• Neden bu üniversiteye gitmeliyim?
• 5 yıl sonrası için planı neydi?
• Nasıl bir fayda vermek, bu hayata nasıl bir katkı sağlamak istiyordu?

Hedefi az düşünüyoruz...

İnsanoğlu dış dünyaya karşı bir o kadar meraklı iken, kendi geleceği ile ilgili hedef belirlemekte ne kadar az düşünüyordu.
Sonunda üniversite seçimlerini yaptı. Mantığı ve fayda odaklı düşünceleri ağır basmış, arkadaşlarını değil başarısını düşünmüştü.
Peki ya şimdi ne olacaktı?
Nasıl bir üniversite hayatı geçirmek istiyordu?
Bu yıllarını ne ile geçirecekti?
Bunları düşünmüyordu.
 
İnsanoğlu hedefi olmadığında savrulmaya, anlık haz duyduğu kişilerin ya da eylemlerin peşinden gitmeye meyilli olur.
Onun için de bu durum farklı olmamıştı.

Üniversite de herkesle iletişim kurulur muydu?

Nur, aktif bir insandı, iletişim kurmayı, yeni insanlarla tanışmayı severdi.
Girdiği bir ortamda hızla eşleşir, benzer oldukları ile konuşmak için pek de vakit kaybetmezdi.
Yine ondan beklendiği gibi, üniversiteye girdiği ilk gün arkadaş edinmeyi başarmıştı.
Bunu bir başarı zannedebiliyordu, ne güzel sorunsuz iletişim kurabiliyordu.
Ama herkesle iletişim kurulur muydu? Her iletişim kurduğuyla yakın bir ilişkisi olmalı mıydı?
 
Oysa ki kimi insanlar ile sadece selamlaşırken, kimileri danıştığımız insanlar olur.
Kimi insanlar bizi belli bir saatten sonra arayamazken, kimileri ihtiyacımız olduğunda çekinmeden aradıklarımız olur.
Herkesle aynı oranda ilişki kurmak mıdır ilişkide ustalık, yoksa kişiden kişiye göre değişen dengeleri yönetebilmek midir mesele?
Bunu geç de olsa anlayacaktı ancak şu anda öngöremiyordu göreceği zararı.
Belki de beğenilme isteği, gerçekleri analiz etme yetisinin önüne geçiyordu.
 
Aradan birkaç ay geçmişti. Bu süre zarfında iki yakın arkadaşı olmuştu. Kendisini onların yanında iyi hissetmiyordu ancak bu gidişata da dur demeye gücü yoktu.
Buluştuklarında insanlar hakkında yorum yaparak, varsayımlarda bulunarak keyifli vakit geçirdiklerini düşünüyor ancak gün sonunda bir arpa boyu yol alamıyorlardı.
Nur yanlarında çoğu zaman bir yabancı gibi hissetse de, yanlarından ayrılmaya gücü yetmiyordu.
Beğenilme isteği, tek kalmaya dair kaygısı, ya beni yanlış anlarlarsa düşüncesi onun önüne durmadan ket vuruyordu.

Aslında tam da bu okula başlarken yapamadığı şey karşısına çıkmıştı.

"Neden?" sorusuna cevap verememek.

• Neden bu insanlarla arkadaş olmalıyım ki?
• Neden burada bulunmalıyım?
• Neden istemediğim bir ortamdan uzaklaşmak bu kadar zor?
• Ve en önemlisi neden kendimi güçlendirmiyorum?

 
İnsanoğlu gücü olmadığında, istemediği ortamlarda bulunmasına, istemediği ilişkiler kurmasına rağmen hayır demekte zorlanır.
Bu gücü kazanmanın yolu ise kişisel hedeflerine odaklanması ve bu hedeflerin de kişinin dününe göre ona fayda vermesidir.
Daha çok gerçeği merak eden, daha çok etrafına fayda veren, daha çok kendi gelişimine yatırım yapan biri olmak için insanın etrafındaki oyalayıcılardan uzaklaşması gerekir.
 
Aradan yıllar geçmişti.
Nur eski zamanları hatırlarken yeni yeni anlıyordu.
Yaşadıkları onda şimdi bir şeyler ifade ediyordu.
Aslında o zaman kendisine zarar vermişti.
Bu zararın sebebi, kendi gelişimine engel olan ilişkileri ve arkadaşlıkları tercih etmesiydi.
İnsanoğlu bir şey ona fayda vermiyorsa, zarar gördüğünün farkına varmakta zorlanır.

Başarılı olmak için sonuç değerlendirmesi yapmak...

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; "Bir şey insana ya fayda verir ya zarar verir."
Nur’un kurduğu ilişkiler ona fayda vermemişti evet, bunun farkındaydı.
Ama zarar gördüğünün farkında değildi.
Nasıl bir zarar görmüştü peki?
En güzel, en verimli yıllarını boş geçirmişti.
Arkadaşlıkları uğruna derslerini aksatmıştı, hatta arkadaşları için daha iyi bir okula yatay geçiş şansını bile değerlendirememişti.
Aslında kendine birçok yatırım yapabilecekken, o dününe göre çok az yol alabilmişti.
 
Şimdi düşünüyordu olan biteni, üniversite bitmişti, tercih yaptığı o köşede, kahvesini yudumlarken, geçmiş beş yılını değerlendiriyordu.
 
Artık bir sonuç değerlendirmesi yapmıştı.
Acı da olsa farkındalığı artmıştı.
Şimdi hayatının yeni sahnesi için yapacağı kaliteli tercihlere odaklanıyordu…
İki tercih dönemi arasında ne kadar da büyük bir fark vardı…
 

İlişkilerde Ustalık Hakkında

İlişkilerde Ustalık

İlişkilerde Ustalık

İlişkilerde Ustalık

Başarı Psikolojisi hakkında

Başarı Psikolojisi
Başarı Psikolojisi

Başarı Psikolojisi