Hayat Bir Sahne…

Kırmızı kocaman perdenin ardında bir sahne düşünelim. Perde açılıyor ve oyun başlıyor. Tek gaye oyunun en iyi şekilde sergilenmesi. Oyuncular, oyunun beğeni alması dışında başka bir şeye ihtiyaç duymuyor. Oyunun getireceği ne gelir ne de şan, şöhret, makam... Hiçbiri amaç olmamış. Tüm ekip elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışmış. Oyun sergileniyor, seyirciler son derece keyifli.  Oyunun sonunda alkışları tiyatro salonunu inletiyor. Tüm oyuncular selamlama ile oyunu bitiriyor. Vee perde kapanıyor. Bitmeyen alkışlar ve tekrar açılan perde. Son selamlama ardından kulisteki sevinç gözyaşları ve tebrikleşmeler…

Hayat da bir sahne değil mi? Herkes sahnesinde bir oyun sergiliyor. Oyunun ne zaman biteceği belli değil. Bittiğindeyse alkışlayacak olanın beğenisi çok önemli. Sonsuzluk adlı bir ödülle ödüllendirecek. Sevincinin hayali bile mümkün değil…

Bizler de yaşadığımız hayatın içinde beğenilmeye, alkış almaya ihtiyaç duyarız. Beğenilmediğimizde, kendimizi başarısız hisseder ve üzülürüz. Tüm emeklerimiz boşa gitmiş gibi gelir bizlere. Ufacık bir beğeni aldığımızda da seviniriz, keyifleniriz. Aldığımız beğeni ile motive oluruz. Ne yapıyorsak yaptıkça yapasımız gelir. Beğeni ile ölçmeye çalışırız başarımızı.

Günümüzde sosyal medyada beğeni ile puan toplamaya yönlendiriyor bizleri. Birbirine benzer görüntüler sergilenmeye başlıyor. Nerdeyse herkesin kamera önünde oyunculuk sergileyebildiği bir zaman dilimindeyiz artık. İnanılmaz görüntülerde genci, yaşlısı ya da çocuğu bile aynı kulvarlarda yarışır olmuş. Aklıselim bir şekilde bakabildiğimizde, “Bu yaşta da bu olur mu?” ya da “Bu da paylaşılır mı, yok artık!..” diyebiliyoruz. 

Eskiden beğenisini almak istediklerimiz ailemiz, yakınlarımız ya da arkadaşlarımız olurdu. Şimdilerde ise kitle o kadar genişledi ki kendimizi kime nasıl beğendireceğimizi şaşırmış durumdayız. Sadece kitle değil ölçülerlerin de değiştiği bir çağdayız. Beğeni toplayan davranışlar; saygı, dürüstlük, yardımseverlik gibi erdeme dayalı olanlardı. Şimdilerde güya cesaret gösterilen, sınırları aşan davranışlar alkış toplamakta.

Peki, gerçekten insanın beğenilmeye ihtiyacı var mı?

Beğeni ve kabul görme ihtiyacı hepimizde var. Çünkü insan toplumsal bir canlı. Yanlız yaşamak için değil birliktelik için yaratılmış. Birliktelikteki samimiyet ve hoşgürü de insanın şifası. Bunun kanıtı ise samimi ilişkilerden sonra insanda kalan huzur ve keyif…

Peki, samimiyet insana ne kazandırır?

Samimi insan doğru davranışı alkışlarken yanlış davranışa alkış ya da onay vermeyendir. Bu da insanın toparlanmasını sağlar. Doğru beğeniyle doğru davranış desteklenirken zıddında da yanlış davranışın kabul görmemesi…

Herkese göre doğru ve yanlış kavramının değiştiği bir zamandayız.

Peki, bizler böyle bir zamanda kimin beğenisine ihtiyaç duymalıyız?

Beğeni almak insanın ihtiyacıysa sahnemizi kime oynadığımız ne kadar önemli. Herkesin beğenisini almak değil mesele… Mesele, bizim oyunumuzu kime sergilediğimiz. Doğruyu yanlışı ayırt edebilen, yetişen ve yetiştirebilen bir insan. Biz de böyle bir insan kitlesine sahnemizin perdelerini açmışız. İyi sahnelediğimiz yerler alkış alırken kötü sahnelerde oluşan sessizlik bize daha iyisini yapabileceğimizin işaretini veriyor. Tek başına sergilediğimiz oyunun en kıymetli yerinde duran seyirci ve seyircinin kalitesi…

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki: Bir kere geldiğin bu hayatta başrolde sen varsın.

Kendi sahnene odaklan, en iyi oyununu sergilemeye çalış. Alkış beklediklerinin de kendi sahnelerinde olduğunu unutma. Sen ve onlar sahnelerini kime sergiliyorlar?

Oyun bittiğinde ve perdeler kapandığında alkışlayanın ödülü büyük. Sonsuzlukta ve iyilerle birlikte sevinç gözyaşları ve tebrikleşmeler…. Hayali bile ne kadar büyük…

Peki, sen oyununu kime oynuyorsun?

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.

“Kim Kimdir”,” İlişkilerde Ustalık” ve “Başarı Psikolojisi” seminerleriyle mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir. 

"Hayatta hiçbir zaman keşfedilemeyecek tek bir şey vardır; Daha iyisi…"

                                                           Yahya Hamurcu