EN SAMİMİ DUYGULAR

En samimi duygularla tamam olur insan.

İnsanlar var, gülümsüyor, dahası kahkaha atıyorlar.

İnsanlar var, üzülüyor, dahası ağlıyorlar.

Peki ya niçin?

Ne zaman gülümser ve kahkaha atar insan?

Peki neden?

Ne olur da üzülür ve bazen de ağlar?

Duygular var nasıl samimi…

Gülerken gerçekten sevinen.

Kardeşi kurtulunca dertten kederden,

Savaştan ve zulümden.

Kendisi kurtulmuş gibi neşelenen.

Duygular var çok içten,

Ağlarken gerçekten üzülen.

Kardeşi darda ve zulüm görüyor diye

Kendi zarar görüyormuş gibi acı çeken.

 

Bir de zıddı var.

Görünen duyguların, o görünmeyen iç dünyaları.

Öyle zıt, öyle tutarsız.

Üzülmüş gibi, ağlıyor gibi görünen dünyalar,

Fakat hemen ardından, normale dönen hayatlar.

Az önce üzülen o değilmiş gibi.

Peki, içi öyle değilken neden üzgün gösterir ki kendini?  

 

Yüzü gülen ama öfke dolu dünyalar var.

Gülümserken kıskançlık, nefret dolu olan duygular.

İyiliğine seviniyormuş gibi yapıp,

Aslında hiç iyiliğini istemeyen hayatlar.

İçinde zıddı olmasına rağmen, neden güler insanlar?

 

Bazen beğenilmeme kaygısı,

Bazen cesaretsizlik,

Hatta bazen düşmanlıktan doğar zıtlıklar!

Böylece ertelenir, gizlenir ve saklanır duygular.

Oysa böyle varamaz ki hiçbir yere.

Aksine büyür de büyür insanın yüreğinde.

Ve en nihayetinde,

Samimiyetini de kaybeder insan.

Öylece kalır tutarsızlıklar içinde.

Ne kazanır aynı insan, ‘-mış’ gibi görünmelerinde?

Peki, ne kaybeder, beğenilmese de samimiyetinde?

Samimi olsa ya o zaman. Olsun!

 

Samimiyet, güç ister.

Samimiyet, cesaret ister.

En önemlisi, temiz tertemiz bir yürek,

İçinde bulunduğu koşul her ne ise,

Kabul etmek ve barışmak gerek.

Çünkü samimiyeti geliştiren şey, kabul etmek.

Hislerini kabullenmezse insan, nasıl olur da iyileşir?

Nasıl çözüm getirir?

İyi veya kötü?

Güzel veya çirkin?

Ne fark eder dışarıda görünen?

Önemli olan içeridedir, yürekte olan.

Dışarı samimiyetle çıkmayınca,

Temizlenmez ki içeride kalan.

Duygu bu! Varsa vardır.

Hissediyorsa insan, bir gerçekliğe varır.

Hissediyorsa insan, bir kaynağı olur.

Önce samimi olmalı insan.

Önce dürüst olmalı bu yolda.

Ancak o zaman yeşerir, küçük güzel duygular.

Ancak o zaman iyileşir, büyük çirkin davranışlar.

Duygular, duygular…

En samimi duygular

Ancak onlarla şifalanır yaralar.

Ancak onlarla toparlanır insanlar.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.

“Kim Kimdir”,” İlişkilerde Ustalık” ve “Başarı Psikolojisi” seminerleriyle mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir. 

"Hayatta hiçbir zaman keşfedilemeyecek tek bir şey vardır; Daha iyisi…"

Yahya Hamurcu