Aceleyle kaçırdıklarımız ne kadar da çok şu hayatta… Farkına varamadan, hızla akıp geçen hayatımızda gözden kaçırdıklarımız… İnsan hızla giden bir arabada manzaranın güzelliğini fark edebilir mi hiç? Ya da yol kenarında yardıma ihtiyacı olanı görebilir mi? Hayatımızda böyle hızla akıp giderken pek çok detayı kaçırıyoruz. İyisiyle, kötüsüyle… Hani bayramda o yoğun trafiğe göze alarak bir yerlere gidilir. Canım, güzelim, her köşesi cennet Anadolu’ya… O kalabalıkla birkaç gün içinde çöp yığınlarıyla doluveren topraklara. Üç şeritli yollar zorunlulukla beş şeritli oluvermiş… Kendi halindeki ufak yerleşim yerlerinde çöp dağları yükselmiş… Ve o telaşla ne çöpleri ne de yol kenarındaki kırmızı gelincikleri görüyor insanlar... Kaçırdıklarına yenilerini ekleyerek günlerini geçiriyor…
Kaçırdıklarımız...
İnsan bir şeye ulaşmak için çabalarken, birçok şeyi de kaçırabiliyor.
Alelacele işe yetişmeye çalışırken oğlunun minicik tebessümünü,
Annesinin onu üzmemek için hastalığını gizlemesini, sahte gülüşlerini,
İş yerinde terfi için beklerken arkadaşının işten çıkarılma sebebini,
Düğünde anne olarak misafirleri memnun edeyim derken gelin ve damadın neşesini,
Güneşin sabah doğarken parlak ışıklarını,
Gün batımının ahenkli renk şölenini,
Sahi ne çok şey kaçırıyor insan bu hayatta...
Olayları tek yönüyle görüp öncesini ve sonrasını kaçırabiliyor,
Her gün onun için hazırlanan sahnenin güzelliklerini gözden kaçırabiliyor,
Hayatın ona her gün sunduğu işaretleri gözden kaçırabiliyor…
Aceleci olduğundan…
Değil mi ki insanoğlu ne kadar da aceleci?
Sürekli bir yerlere yetişmeye çalışırken yolda olan biteni kaçırıyor,
Yolda olmanın tadını çıkaramıyor,
Peki bu telaşın içinde kaçan anlar, anılar, onların içinde nice olaylar yok mudur?
Bize kim bilir neler neler anlatan...
Öncesi ve Sonrası…
Sonra da her şey birden oluverdi zanneder insan,
Alamaz tedbirini önceden.
Oysa her olay olmadan önce bize sinyaller gönderir.
Oysa her olay bittikten sonra bize izler bırakır.
Her şeyin öncesi ve sonrası vardır.
Sadece olayları tüm yönüyle kavrayabilenlerin görebildiği...
Acele etmeden, yolun sadece sonuna değil gidişine de bakabilenlere...
Yolda olmanın, yolun keyfine varabilenlere…
Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi
tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.
“Kim Kimdir”,” İlişkilerde Ustalık” ve “Başarı
Psikolojisi” seminerleriyle mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara
problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları
yöntemleri öğretir.
"Hayatta hiçbir zaman keşfedilemeyecek tek bir şey vardır; Daha
iyisi…"
Yahya Hamurcu
Yorumlar
Acele ile giden çevresini nasıl görebilir ki?
Kaleminize sağlık
Dikkat çekici bir yazı olmuş. Teşekkürler 🌱
çok güzel anlatılmış,
teşekkğrler
HY
Teşekkürler..
Bazen akışa bırakınca her şey daha iyi oluyor ve olması gerektiği gibi oluyor
At gözlüğümüzü çıkartalım.