Ufacık Bir Alan,
Ne kadardır ki zaten insanı yoracak olan?
Ağaçların gölgelerinde gizlenen bir yoldan,
Bir insan...
Yüzünü okşayan kokularla uyanan.
Her şeyin bir kokusu var yaşamda,
Ne basit söyleniyor değil mi?
"Her şey" deyince, çokluğu zihin algılar mı acaba?
Sayabildiği üç beş şey mi yoksa,
Yine de zorlasa, sayılar çıkar 10’a.
Kaç çeşit ağaç var bu hayatta?
Kökleri ile meyveleri aynı kokar mı acaba?
Bazen de yaprak başka, çiçek başka kokuda,
Tatları ise hepsinden başka.
Tam zamanı,
Duvarları yasemin kokusu sarmakta,
Bir ay önceydi hanımeli,
Az kaldı hafızalarda.
Öncesinde leylak kokusu sardı serin bahçeleri,
Şimdi ise ıhlamur sokaklarda.
Ne güzel değil mi Hayat?
Farkına var diye 3 koldan saldırmakta.
Gör, duy, hisset,
Bunca kokuyu var ederken yaşamda
Kendin için en güzel olanı idrak et.
Kaç çeşit şey varsa,
İşte onca koku var.
Her çiçek başka,
Her taş başka,
Her insan başka,
Her su başka kokuda,
Burnunun direğini sızlatan da,
İçini açıp gönlünü ferahlatan da, aynı havada.
Nefes aldıkça hayatta,
Hatırlatacak çok şey var kokuda.
Düşünülmez mi hiç?
Neden bu kadar güzel koku var hayatta?
Kim bilir başka ne kokular var daha,
Bizimkinden farklı topraklarda.
Ne büyük mutluluk hissedebilmek bu hoşluğu damakta,
Ama akıldan geçmiyor da değil,
Ne güzel bir nimet koklayabilmek şu hayatta...
Yorumlar