Ümidin Berrak Olsun

Gözünüz Aydın 

Birbirlerini severek evlenmişlerdi. İkisi de toplumda kabul görmüş mesleklere sahiplerdi. Evleneli uzun zaman olmuştu ancak ikisinin de çok uzun zamandır bekledikleri evlilik kariyerlerinin en önemli noktası olan o bebek haberi bir türlü gelmiyordu. Ümitlerin tamda azaldığı esnada doktordan gelen o ses “Gözünüz aydın, bir kızınız olacak.” haber karşısında sadece bakışmışlar konuşmaya gerek duymamışlardı. Bakışlarında ki o mutluluk her şeyi anlatıyordu birbirlerine.

Bu sesi duymayı o kadar uzun zamandır bekliyorlardı ki... gelen müjde ile mutluluk, hüzün, sevinç hepsi bir aradaydı. “Tamam şimdi hayatımıza yeni bir prenses geliyor ve onu prensesler gibi yaşatacağız.” Aileye geç geldiği düşünülen prenses ne istese halloluyordu, herkesin etrafında pervane olduğu bir hayattı. Nazı herkes tarafından kucaklanan bu küçük bebeğin, ağlamasına bile izin verilmez her isteği yapılırdı. İmkan denizinde kulaç atan bir prenses. Hiç açlık duyamamış, hareket etmek için zorlanmamış, beklentisi farkında olmasa da hep başkalarından olan bir prenses.

Günler ayları, aylar yılları peşinden sürükledi. Bebekler yürüdü, konuştu, büyüdü. Ama prensesler, prenses olarak kaldı. Her şey onun etrafında dönerken, kendini bulmayı göze alamadı.

Şimdi okuduğu üniversiteyi bitiriyordu. Ve elbette ailesinin onun için bir iş imkanı oluşturmasını bekliyordu.  Ailesinden bugüne kadar hiç işitmediği, onlardan hiç beklemediği isteklerle karşılaşıyordu. Ondan anne babası gibi saygın bir meslek sahibi olmasını istiyorlardı. ‘’Toplumda saygı görülen biri olmalısın, kariyer sahibi olmalısın’’ gibi cümleler duymaya başlamışlardı. “Bana nasıl olurda böyle bir baskı kurmaya çalışırlar? Nasıl benden bir beklentiye girerlerdi? Bir tanecik kızlarıyım bana iş bulamayacaklar mı yani” içten içe huzursuzluklar yaşamaya başlıyordu. Sanki ona bu yaşına kadar ördükleri camdan pembe kalesi yıkılıyor, her şey toz duman oluyordu.

Her insanın hayatta yetişirken ödemesi gereken bedeller vardır. Herkesin kendi gücüne göre bunu zamanında ödediğinde; ümidi yüksek insanlar oluruz.

İlişkide olduğumuz insanların bedellerini elinden alıp onlar adına onların ödemesi gereken bedelleri ödemek isteriz. Bazen çok sevdiğimiz, bazen çok sevilmek için, bazen saygı duyduğumuz, bazen de saygı duyulan insan olmak için. İnsanların bedellerini ödediğimizde daha iyi olacaklarını, ferahlayacaklarını zannederiz. Ancak gün sonunda gelinen noktada karşımızda ümitsiz, beklentisi dış dünyadan yüksek, tepkisel, tartışmacı insanlarla karşılaşırız.

“Sen rahat et diye yapmıştım." 

"Sana da ne yapsam yaranılmıyor.” 

"Senin iyiliğin için."

Cümlelerimiz artmaya başlar. Zıddında da ilişkide olduklarımız problemlerini çözmek için adım atamayan, onun acısını yaşamamak içinde eğlendiricilere sahte süreçlere meyil eden insanlar haline dönüşür.

Ümit için, kendi yapıp ettiği süreçlerinin, sebeplerinin farkında olan insan olmak gerekir. İnsan sebeplerini bilince bugün değilse de yarın mutlaka daha güzel için bir kapı açılacak. Bedel ödeyen insan ‘’ Ben şimdi kendi çabamı ortaya koyayım’’ der ve sonuçlara takılmaz.

Beklenti insanın ümidinin, mutluluğunun anahtarıdır.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.

“Kim Kimdir”,” İlişkilerde Ustalık” ve “Başarı Psikolojisi” seminerleriyle mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir. 

"Hayatta hiçbir zaman keşfedilemeyecek tek bir şey vardır; Daha iyisi…"

Yahya Hamurcu