Çukurun Tepesinde

Deneyimsel Tasarım Öğretisi

Bir Çukurdasın, Bir Tepede...


Korkar mı her insan yalnız kalınca?

Yalnızlık değil midir bir kurmaca?

İnsan her an yalnız kalabilir oysa,

Bir düşünse,

Bin anlasa...

Ümitsizlikten mi bir başınasın yoksa?

Kalbinde biraz ümit biraz korku varsa aşarsın engelleri yolun sonunda.

Korkuyorsan sadece dökülür kelimelerin hece hece,

Bin gece,

Bir hece...

Ümit varsa sende,

Her çukurun bir tepe.


İnsan tepelerde yalnızlaşır.

Tepe az insan taşır.

Çıkıştaysan ümit var belli gözlerinde,

Sen bunu söylemesen de...

İniştesin belki de,

Korku var baktığın her yerde; ya biri bir şey derse?

O birileri çukurda işte, bekleyişte.


Şimdi sen söyle;

Ümidini saça saça mı çukurlara indin?

O zaman şöyle;

Çıkışın saklı inişinde.

Sonra yine söyle;

Korkun mu ümidini geçti sence?

Çukurun da derinleşti gitgide.


Mesele ne çukur ne tepe,

Bir düşünce,

Bin düşünse...

Sen çukura düşünce umudun olur tepe.

Ya da ümit,

Ne dersen de..


Tepedeyken korkar insan çünkü baktığı her yerde çukur var.

Mesele ne senin çukurlarında ne tepende,

Bir çukurdasın,

Bir tepede...

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.

“Kim Kimdir”,” İlişkilerde Ustalık” ve “Başarı Psikolojisi” seminerleriyle mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir. 

"Hayatta hiçbir zaman keşfedilemeyecek tek bir şey vardır; Daha iyisi…"

Yahya Hamurcu


Yorumlar

GNS dedi ki…
Muhteşem bir seci olmuş. Ellerinize sağlık.
Bir cukurdayiz, bir tepede.
Nerede ne için olduğumuzu anlamak ümidiyle
Adsız dedi ki…
Kaleminize sağlık
Adsız dedi ki…
Tepeler ve çukurlarda doğru tepki verelim
Dilek dedi ki…
Bir iniş bir çıkış, korkusuzda olmuyor ama ümit korkuyu geçince herşey yavaş yavaş halloluyor
Adsız dedi ki…
Mesele ne çukur ne tepe… çok güzel yazı ☘️☘️
Tuğçe 🌻 dedi ki…
Elinize sağlık 🌸
RAHSAN dedi ki…
Ne güzel diye getirmişsiniz..
A. Ü dedi ki…
Ümidi anlatan güzel bir yazı olmuş.
Tıpkı Hacer gibi hayat yolunda, bir cukirdan bir tepeye sa'y edip durmak, varmakla ilgilenmeden, önemli olan yolda olmak...
Büşra Ç dedi ki…
Tepe az insan taşır...
HK dedi ki…
Sarp yokuş, Akabe... Hz. Adem Cennetten kovuldu ama ümidini kaybetmedi... Hz. Hacer çocuğuyla su ararken ümidini kaybetmedi... Hz. Yusuf da kuyudaydı ümidini kaybetmedi... Ümitvari olabilmek ne güzel bir meziyettir...
Teşekkürler Sevgili Yazar, emeklerine sağlık:)
Sibel B dedi ki…
Kaleminize sağlık 🌷