Beni Çok Sevme!

İstediğim her oyuncağı satın aldığında

Anneciğim ne olursun beni çok sevme!

Her ağladığımda, yanıma koştuğunda,

Her yere düştüğümde, kucağına aldığında,

Benim yemeğimi ağzıma kaşıkla sen verdiğinde,

Uyumuyorum diye beni saatlerce ayağında salladığında,

İstediğim her oyuncağı satın aldığında,

Yere döktüğüm sütü hemen temizlediğinde,

Okul çantamı sen taşıdığında,

Okulda unuttuğum defteri bir koşu gidip aldığında,

Suyumu odama getirdiğinde,

Canım sıkılmasın diye bana çizgi film açtığında,

Her istediğim zaman cep telefonunu bana verdiğinde,

Pişirdiğin yemeği beğenmeyip mızmızlandığımda, kalkıp hemen sevdiğim bir şey yaptığında,

Odamın dağınıklığını toplayıp, yatağımı sen düzelttiğinde,

Bana kıyamadığın için çöpü atmaya sen gittiğinde,

Unuttuğum kitabı arkamdan okula getirdiğinde,

Babam bana kızdığı zaman, haksız da olsam araya girip beni savunduğunda,

Arkadaşımın annesi ile benim yüzümden tartıştığında,

Sen beni daha çok, daha çok seveceksin ama..

Ben seni sevmeyeceğim.

Ben kendimi seveceğim.

Ben sana karşı daha bencil ve duyarsız olacağım.

Bir gün büyüyeceğim;

“Ben senin için saçımı süpürge yaptım” dediğinde,

“Kim istedi ki bunu senden? Yapmasaydın” cümlesini çok rahat kurabileceğim.

Sen beni ne kadar çok özlersen, ben seni o kadar az görmek isteyeceğim.

Sen yanımda olmadığında,

Bazen ayağım takılacak ve yere düşeceğim. Ama düştüğüm yerden tek başıma kalkamayacağım. Birilerinin desteği olmadan yerden kalkmayı bilmiyorum ki! Kaslarım çok güçsüz.

Herkesin benim her dediğimi yapması gerektiğini zannedeceğim. Onlar buna mecbur diye düşüneceğim. Dış dünyadan beklentim hep yüksek olacak. Ben böyle düşündükçe de, tam zıddında kimsenin istediklerimi yapmadığını göreceğim.

Mutsuz olacağım anneciğim!

Tüm dünya benim etrafımda dönüyor zannedeceğim. Ama dünyanın benim etrafımda dönmediğini anlamak bana çok acı verecek. Hayatım hayal kırıklıklarıyla dolacak.

Ben hep öz güvenli olduğumu zannedeceğim. Üst perdeden konuşup büyük büyük laflar edeceğim hayatın içinde. Ama öz güven zannettiğim şeyin, cahil cesareti olduğunu anlamam uzun sürmeyecek.

Çok yüksekten düşmenin ne demek olduğunu bilir misin anneciğim?

Ben hata yaptığımda, bu hatanın bedelini ödemeyeceğimi, bu bedeli başkalarının ödemesi gerektiğini düşüneceğim. Bu yüzden de düşünmeden, çok rahat hata yapacağım. Ama öyle olmayacak. Çünkü kimse benim yaptığım hatanın bedelini ödemeyecek. Bu bedeli benim ödeyecek gücüm olmayacak ama! Hayat bana zamanında ödemediğim bu bedelleri zorla ödetecek. Şikayetle birlikte isyan etmeye başlayacağım.

Hayat bana sıkıcı gelmeye başlayacak. Üretim yapmak, bir yerde çalışmak bana zor gelecek. Eğlendiricilerim olsun, hayatımda hep keyif olsun isteyeceğim. Ama zevklerimi önden çok tükettiğim için sürekli hazzım düşük olacak. Yaptığım hiçbir şey bana keyif vermeyecek.

Denizin içinde olacağım ama çok susuz olacağım. Bu ne demek bilir misin?

Anneciğim…

Eğer sen bugün beni çok sevmezsen,

Daha başarılı, daha mutlu biri olduğumda,

Ben seni yarınlarda çooook severim…

 

İlişkilerde Ustalık Hakkında


Yorumlar

Adsız dedi ki…
Anneler çocuklarını cok sever. Sevsin de zaten, onların sevgisi çok özeldir. Yazıda çok sevme derken aslında dikkat çekilen annelerin her şeyi cocuğu için yapması diye anlıyorum. Bunu annelik adı altında normalleştirmesi. Çocuklarımızın her şeyini yapmak onları gelecekte mutsuzlaştırıyor aslında farkında değiliz.
“Hayat bana sıkıcı gelmeye başlayacak…. Yaptığım hiçbir şey bana keyif vermeyecek.”
“Denizin içinde olacağım ama çok susuz olacağım. Bu ne demek bilir misin?”
Çocuklarımızın ilerde bunları yaşamaması için annelerin yaptıklarını irdeleyip doğru mu yapıyorum ben diyebilmesi için dikkat çekici, düşündürü, farkındalık kazandırıcı bir yazı olmuş. Teşekkürler.
Adsız dedi ki…
Ağzınıza sağlık bu bilinçte çocuk yetiştirebiliriz inşAllah
Adsız dedi ki…
Çok aci bir gerçeği hatırlattınız. Annem istemediğim şeyleri almazdı bu gerekli değil diye, bende nasıl kizardim. Doğru olan oymuş oysa. Şimdilerde aşırı doyurulmus çocuklar çok mutsuz :(

GNS dedi ki…
Ne kadar doğru
Kaleminize sağlık
Işıl dedi ki…
.... ne samimi bir ifade :)...
... sevgimizi de ancak Gerçek olanla iliskilendirdigimizde fayda veriyor..yoksa o güçlü duygu, fayda yerine zarar veriyor...
Ali Buyuran dedi ki…
Gerçek merhamet ... Elinize sağlık çok güzel
Pınar bağcı dedi ki…
Bizler kendi ellerimizle simdi yetiştirirken, gelecege kolaylik değil zorlukları büyütüyoruz,besliyoruz..
Adsız dedi ki…
Gerçek sevgi karsindakinin güçlenmesi için mutlu olması için onun bedel ödemesine müsade etmek bedel ödemeyi sevdirmektir...
Geri kalan nefsi bir sevgidir
Adsız dedi ki…
Anne olunca şunu anladım. Çocuk büyütmek çok kolaymış ama çocuk yetiştirmek gerçekten zormuş. O kadar anlamaya çalışarak okudum ki. Her cümle çok kıymetli ve doğru. İnşaAllah böyle bir anne olmayı başarabilirim.
Kübra dedi ki…
Oysa tam tersini düşünür insan.. Ama ne çok yanılır.. Kaleminize sağlık.. 🌿🌼
Munevver dedi ki…
Bu hayatta birşeyleri eksik yaşamak insanı gerçek anlamda güçlü kılar.
Seni Çok Seviyorum ANNE♡
Tugba Asula dedi ki…
Anne olmayı yanlış kodlamışız, çok güzel anlatmışsınız emeğinize sağlık
Adsız dedi ki…
Evladına iyilik yaptığını zannederken aslında kötülük yapmak, bedelini çalmak. Çok güzel bir yazı, emeğinize sağlık.
Ferides dedi ki…
Aslında bazen bir anne kadar olamasakta benzer olabiliyoruz ilişkilerimizde. Gerçekten hiç hayrimiza olmuyor birine bu kadar bedel ödemek, ne bize ne karşımızdakine. Sonra bozduğumuz dengenin altında kalıp neden diye soruyoruz. Neden bu kadar yapıp ettiğime rağmen bunlar oluyor diye. Kendi zorbamizi kendimiz şekillendiriyoruz. Çok güzel anlamlı faydalı bir yazı olmuş. Emeği geçenlerin eline sağlık.
MC dedi ki…
Ne güzel anlatılmış. Çok sevilerek büyütülmüş bir çocuk olarak biraz buruk okudum bu yazıyı. Kaleminize sağlık:)
Gülşen dedi ki…
Nasıl güzel anlatmışsınız açık ve net bir dil ile her insanın bir sahası olduğunu sahasında bedelleri kendi ödemesi gerektiğini... muhtaçlık marifetlendiriyoru... emeğiniz için teşekkürler
Adsız dedi ki…
Denizin içinde susuz kalmak... Daha güzel anlatılamazdı
Adsız dedi ki…
Kaleminize sağlık çok güzel yazı olmuş…
Ö.Y. dedi ki…
Doğruyu güzel anlatmak bu olsa gerek, kaleminize sağlık :)
Adsız dedi ki…
Denizin içinde ama çok susuz…
Kaleminize sağlık…
Sevgi dedi ki…
Kaleminize sağlık ne güzel bir yazi
Mk dedi ki…
Çok güzel elinize sağlık..
Fatma Okumuş dedi ki…
Herkesin hayatında lazım olan bilgiler ne güzel tespitler teşekkürler.
Adsız dedi ki…

Büyüklerimiz herşeye evet demezdi. Dolayısıyla çocuk da şımarmazdı. Fakat şimdi çocuklar evin reisi oldu. Yazı için teşekkürler
Adsız dedi ki…

Çocuk her şeyi ister. Onu ebeveyni durdurabilmeli. Ona bedel ödetmeli ki güçlü olsun. O kadar bugünü anlatan yazı ki teşekkürler.
Adsız dedi ki…
Çok önemli bir konuyu dile getirmişler.
Adsız dedi ki…
Geçmişten deneyim transferi yaparak güçlü bireyler yetiştebiliriz aslında. Biz çocuğumuza bedel ödedikçe onu güçsüz yapıyoruz. Hayata karşı savunmasız oluyor. Yazı çok güzeldi. Yazan kişinin eline koluna sağlık.
Adsız dedi ki…
Beni çok sevme, sevdikçe kendimi sevmeyeceğim... Teşekkürler
Adsız dedi ki…
Yazılarınız çok güzel. Her biri öyle güzel konulara değiniyor ki. Allah razı olsun.
Adsız dedi ki…
Herkesin benim her dediğimi yapması gerektiğini zannedeceğim. Onlar buna mecbur diye düşüneceğim. Dış dünyadan beklentim hep yüksek olacak. Ben böyle düşündükçe de, tam zıddında kimsenin istediklerimi yapmadığını göreceğim.

Mutsuz olacağım anneciğim!

Ne kadar güzel anlatım. Teşekkür ederiz.
ÇŞB dedi ki…
İnsan evladını bile çok sevemiyor... Çok zor insanın canından parçasına yok demesi, canı acıdığında sabretmesi onun halletmeyi öğrenmesini beklemesi, kenarda öylece duruvermesi... gerçekten çok zor... ALLAH annelerimizin gönüllerini razı etmeyi nasip etsin :)
Adsız dedi ki…
Merhaba,
Demesi kolay ama yapması zor :( Çocuklarımızı doğru şekilde yetiştirebilmek için böylesi yazılara, bilgilere çok ihtiyacımız var.
gamze dedi ki…
Ne olur beni çok sevme annecigim... Çok güzel bir dille yazılmış. Çok keyifle okudum... Emeğinize saglik
Ayşe dedi ki…
İnsan her şeyi verdiğinde mutlu etmez çocuğunu. Tam tersine miktarını azaltarak verdiğinde mutlu eder çocuğunu. Çünkü insanın zorlanarak alçağı ve yapacağı şeyler daha kıymetli olur. Kaleminze sağlık. Çok kıymetli bir aktarım. Biz anneler için büyük bir konfor. Duyuran Allah a şükürler olsun
Fatma Okumuş dedi ki…
Çocuklar bizim çocuklarımız da onlarbize ait değil. Biz anneler kendi yaşanmamışlıklarımızı çocuklarımızın yaşamasını istiyoruz. Çok yorulduk Çok terledik çok üzüldük aç kaldık uykusuz kaldık onlar bunları çekmeden olgunlaşsın büyüsün yetişsin istiyoruz. Çünkü biz bu hayatta buraya gelene kadar çok zorlandık onlar zorlanmasını istiyoruz. Ama hayat sıkılmadan zorlanmadan olgunlaştırmıyor. Rahat ve konforlu bir hayat yaşayarak olgunlaşmayı bekleyemeyiz. Çok sevdiğimiz çocuklarımız, belki de sadece bizim geçme ve kalma konusunda karşılaştığımız birer sınav sorusudur. Ben onlara onlar bana sınav olduğuna göre... aramam gereken sınavı nasıl geçerim sorusunun cevabı olmalı. Bu çocuğu nasıl daha çok severim değil.
Betul uras dedi ki…
Cok güzel bir yazi olmus ne kadar yüreğimize dokunmuş kaleminize saglik🌸✏
Adsız dedi ki…
Kaleminize sağlık çok güzel açıklayıcı bir yazı olmuş🌿
Adsız dedi ki…
Çok güzel yazı, teşekkurler
Adsız dedi ki…
🥲🥲🥲
Adsız dedi ki…
Olaya birde bu açıdan bakınca ne eziyet edilmiş çocuklara😞ama güzel haber de var. yakaladığın yerden gerçeğe uyumlandığında toparlanma hakkı veriliyor . Buna şükür. Teşekkür ederim farkettirdiğiniz için🙏☺️☺️
Beril dedi ki…
Çoğumuzun düştüğü yanlışı ne güzel anlatmışsınız. Böylece çocuklarımız da yetişip birer birey olabilecek. Kaleminize sağlık.
Koza dedi ki…
önce bu yazıyı paylaşan size.. sonra da cümlemize evlatlarımıza hayırlı bir ebeveyn olmak, gerçekten yetiştirebilmek nasip olsun inşallah
Çok güzeldi ❤️
Adsız dedi ki…
Günümüzde çok karıştırdığımız bir konu ve çok önem arz ediyor. Seviyorum kelimesinin altında zarar verebiliyoruz anlamadan... Bunu fark edebilmek için çok güzel bir yazı olmuş:) Teşekkür ederiz ��
Adsız dedi ki…
Annelerin sevgiden gözü kör olabiliyor.Dengeyi kurabilmek arzusuyla insAllah.
Adsız dedi ki…
Annelerin sevgiden gözleri kör olabiliyor.Dengeyi kurabilmek arzusuyla insAllah.
Adsız dedi ki…
Çocuğun dilinden yazılmış olması çok etkileyici, çocuğumuz bize hitap ediyor gibi olmuş, elinize sağlık :)
Adsız dedi ki…
Güzel anlatım, tebrikler
Hazal dedi ki…
Ne olur beni çok sevme anneciğim…
İnsan yetiştirirken dikkat edilmesi gereken en önemli konu.
Sevdiğimizi zannedip ne yapıyorsak bunun arkasına sığınarak yapmamız…
Gamze dedi ki…
Biz zamane anneleri severken hatalar yapıyoruz. Yazı çok güzel kaleminize sağlık.
cc dedi ki…
Çocuk yetiştirmeyi ne güzel de özetlemişsiniz..
Havva Ağırdil dedi ki…
Anne olmak ve çocuk yetiştirmek bu güne göre değil de yarına göre olmalı. İnsan istediği verilince değilde ihtiyaçı verildiğnde ancak mutlu olur.
Adsız dedi ki…
Anne olmak yavrusunun hiç bir eksiğinin olmamasını istemek herşeyi tamamlamaya çalışan olmak gibi geliyor ancak öyle olmadığını detaylandırarak anlatam bir yazı olmus elinize sağlık 🌷
Burcu dedi ki…
Birçok annenin iyi niyetle yaptığı ama sonrasında acısını çocuğuyla beraberinde yaşadığı tüm sonuçların çok güzel anlatıldığı bir yazı olmuş… Emeklerinize kaleminize sağlık…
Çocuklarının bedelini ödeyen değil çocuklarına onların yarını için bedel ödeten anneler olabilmek dileğiyle…
Sög dedi ki…
Sevgi gerçekten emek istiyor. Herşeyin gerçeği ve sahtesi olduğu gibi sevgi'nin de gerçeği ve sahtesi olduğunu anlıyoruz. İnsan çocuğunu bile severken gerçek sevgi ile sevebilmeli
Adsız dedi ki…
Muhteşem bir yazı
Çocuklarımız bu hayat okulunda bize verilmiş olan stajyerlerimiz. Peki bize düşen ne? Onları hayata hazırlayıp yetiştirmek mi? Yoksa imkana boğup büyütmek mi?
Adsız dedi ki…
Sevmek birey olmasına engel olmadan katkı sağlamak kendi basardiklariyla mutlu olan bireyler yetiştirelim
Adsız dedi ki…
kaleminize sağlık
Adsız dedi ki…
Hakikaten çok doğru. Çocuklarımızı biz bu halegetiriyoruz. Severken bozuyoruz maalesef:(
Adsız dedi ki…
Kaleminize sağlık
İmkanlarla rahatta yetiştirilmiş çocukların ileriki dönemlerine ışık tutmuş ne güzel bir yazı olmuş...