Kim Kimdir?

İki damla su…

Biri denizden,

Diğeri dereden,

Baktığında aynı gibi,

Ama…

Birinde yetişen, inci mercan başka,

Diğerinde yetişen, inci mercan ise bambaşka,

İnsanda da iki göz, iki kulak, bir burun,

Baktığında aynı.

Ama…

Herkes farklı farklı…

Birinde gülüş,

Birinde sohbet,

Birinde his başka…

Diğerinde duruş,

Diğerinde söz,

Diğerinde tat bambaşka.

Uzaktan bakınca aynı gibi duruyor su,

Oysa biz suyun farkını, onu tadınca anlıyoruz.

Birinde yüzeriz, birini de içeriz.

İnsanın farkını nasıl anlarız?

Tanıdıkça…

Tanımak için yaklaş, daha yaklaş…

Yaklaşmak nasıl olacak?

Denize gir, dereye gir…

Bak bakalım içinde farklı olan neler var?

İkisi de yosun ama renkleri farklı,

İkisi de balık ama tatları farklı,

İkisi de kaplumbağa ama desenleri farklı,

Onların besinleri de farklı farklı…

İnsana yaklaştığında,

Üç kardeş, aynı ana babadan, aynı evde yetişmiş,

• Biri koşa koşa gidiyor her yere,
• Biri konuşa konuşa,
• Biri çok yavaş yürüyor, “gitsem mi gitmesem mi?” diyor.
• Birinin gözü yükseklerde, 
• Birininki etrafta gezintide, sohbette,
• Diğeri ne yere bakan, yürek yakan…

Biri ne desem “hayır” diyor, diğeri her şeye “evet”,

“Hayır” demekle kalsa iyi, botokslu mu ne! Mimik yok yüzünde,

Biri cenazeye de gitse, düğüne de gitse aynı,

Diğeri cenazede ağlayıcı, düğünde halay başı,

Biri, beş dakika sonra durumu unuttu bile,

Diğeri yıllar geçse de “düğün gecesi söylenen sözün derdin de...”

Biri hazırlamış muhteşem güzellikte bir sofranın; diğeri “yemeğin tuzunun” derdinde...

“Bana ne! Herkes nasıl olursa olsun” diyeceksin,

Kime, nasıl davranacağımızı öğrenebiliriz oysa…

Birbirini tanıyınca, evlilikler de uzun ömürlü olabiliyor...

Nice evlilikler, böyle bitmiyor mu?

Anlamıyor taraflar birbirini,

Evdeki dağınıklığın nedenini,

Yada aşırı düzeni...

Herkesi arkadaş diye eve getireni,

Bildiğinin dışında bir yere gitmeyeni,

“Bende bir değişiklik var mı?” deyip,

Saçının yeşile boyadığın da fark etmeyeni...

Adalara gitme planı yapıp, fırtına çıkınca,

“O zaman Moda'ya gidelim” diyene;  

“Olur mu öyle şey planda yoktu" diye itiraz edeni...

“Evi yenileyelim, eşyayı yenileyelim” diyene,

“Olmaz öyle, eski eşyalar daha güzel”diyeni...

Filmdeki zavallıya ağlayanı,

Başına, film gibi olay gelse, tepki vermeyeni...

“Ne kadar gamsız birisin, beni gıcık etmek için mi yapıyorsun?” diyeni...

Ne iş yapsa, cümle alemden onay isteyeni,

Yada cümle alem karşı çıksa, vazgeçmeyeni...

Hayatta herkes bu kadar farklı olunca,

Bir bakıyorsun, herkes didişme de,

Kabul ettirme derdinde birbirine, kendini...

Oysa Dtö derki; Tartışan kaybeder…

İyi de…

Amacımız mutlu olmak, başarılı olmak ve iyi ilişkiler kurmak değil mi?

Tartışarak, aynı yolda nasıl yürüyeceksin?

Bir yolu olmalı...

Kime, nasıl davranacağımızı öğrenebiliriz oysa…

İnsan iletişim kurabilen bir canlı...

İnsanoğlu tek başına değil, sosyal bir varlık,

Bedel ödedikçe iletişimde güçlenen bir varlık…

Ana, baba, kardeş, bacı…

Bir dolu da arkadaş…

Alacak, satacak, beslenecek, barınacak, evlenecek, barklanacak…

Hadi! Yaşa birlikte...

Biri onu giymem, diğeri seni dinlemem, öbürü onu yemem…

Demek ki seçimlerimiz farklı birbirimizden.

Ve seçimlerimiz, bizi birbirimizden farklı eden.

Doğduğumdan beri seçiyorum bir şeyleri,

Çevremle olan tüm ilişkilerimi.

Kimine kızıyorum hızlı hareket ettiği için,

Kimine tahammül edemiyorum çok konuşuyor diye,

Kimine de belki çok geziyor diye…

Neriman Teyze deli oluyor eşine,

Oturduğu koltuktan kalkmıyor diye...

İnsanoğlu farklılıkları kabul etmekte zorlanır

Bir ömür geçiriyor tüm bu farklılıklarla,

Sorunları da burada başlıyor insanoğlunun,

Okyanuslardaki çeşitlilik gibi, insanın davranışları da çeşit çeşit,

İnsan herkes kendisi gibi olsun, kendisi gibi davransın ister,

Hatta kendine benzeyeni tercih eder,

Farklı olanı kabul etmek istemez,

Bir başkasından deneyim transferi yapmak istemez,

Ve en doğru insanın, kendisi olduğunu zanneder,

İlk olarak kendini değil, karşısındakini değiştirmek ister,

Baktı olmuyor, kabul görmek için, kendini değiştirmeye çalışır,

Böyle sürüp gider…

Kimilerini ya ölçüsüz severek ya da ölçüsüz nefret ederek,

Ne zamana kadar?

Ta ki farklılıklarımızı kabul edip,

Onlarla yaşamayı öğrenip,

O farklılıkların, bizi nasıl zenginleştirdiğini anlayıncaya kadar…

Kim Kimdir aslında?

Suların zenginlikleri gibi…

İnsan da;

• Gelişir,
• Büyür,
• İyileşir,
• Güzelleşir,
• Güçlenir,
• Karşısındakine baka baka,kıvamında bir insan olmayı öğrenir.

“Üzüm üzüme baka baka kararır derler.”

Öyle değil midir?

Bir adım sen gel, bir adımda ben...

“İyi ki çıkardın beni dışarıya, zorlaya zorlaya” der, en sonunda.

İnsan kendine benzeyen insanlarla beraberken gelişemez ki?

• Aynı müziği dinleyen,
• Aynı sohbeti yapan,
• Aynı kıyafeti giyen,
• Aynı onun gibi düşünen…

Asıl beni geliştiren ne olabilir?

Zıtlıklar…

Benim gibi olmayanlar…

Neden zıtlıklar var? 

Neden farklıyız?

Kim Kimdir aslında?

Bende olmayanı alayım, olanı vereyim, 

Böylece bende zenginleşeyim.

Tatlı su ile tuzlu suyun buluştuğu denizlerde olduğu gibi...

Kim Kimdir? Hakkında

Kim Kimdir?

Kim Kimdir?

Kim Kimdir?