AZLAR ÇOK OLUR

Yine çalan alarma kalkamamıştı Esin. Son günlerde erteleyip yataktan kalkamadığı kaçıncı sabahtı bilmiyordu. Bu durum gittikçe daha da üzüyordu onu. Öyle olduğu zamanlarda planladığı işlerini de yetiştiremiyordu. Yetiştiremedikçe daha da artıyor, gözünde büyüyordu.

 

Hemen kalkıp hızlıca hazırlanmaya başladı. Uzun zamandır görüşmediği arkadaşlarıyla görüşeceği için mutluydu. Beraber piknik yapacaklar, açık havanın tadını çıkartacaklardı.  Hem bugünkü programa İpek de geliyordu. İpek, ismiyle müsemma gibiydi sanki. Tatlı tatlı kadife sesiyle konuşur, anlattıklarını dinletirdi. İkisi de birbirlerine huy olarak benzeyen iki arkadaştı. İnsan aynı anne babadan kardeşiyle bile bu kadar benzemeyebilirdi… Esin bir farklı severdi arkadaşını. İnsanın hayatta sahip olduğu böylesi güzel arkadaşlıklar ne kadar da kıymetliydi.

 

Piknik alanına vardığında arkadaşlarının da geldiğini gördü. Beraber masaları kurup kahvaltı hazırlığına başladılar. Uzun zamandır görüşmemenin acısını yapılan sohbetlerle çıkartıyorlardı adeta. Esin’e bu farklılık iyi gelmişti. Biraz daha iyi hissediyor, günlerdir içinde bulunduğu düşüncelerden sıyrılıyordu. İpek ise arkadaşının durumunu hissetmişti sanki. “Kahvaltıdan sonra biraz yürüyelim mi?” dedi. Esin tereddüt etmeden kabul etti. “Anlat bakalım arkadaşım, nasıl gidiyor?” diye sordu. “Her şey yolunda mı?”

 

Esin son zamanlarda anlamlandıramadığı bu süreçten biraz yorulmuştu. Hiçbir şey yapmak istemiyor, harekete geçecek motivasyonu bulamıyordu. Zihnini, düşüncelerini toparlamaya ihtiyacı vardı. İş yerinde de verilen görevleri aksatmaya başlamıştı. Evde de işler pek farklı değildi. Bir şeyler yapamadığını düşündükçe sanki daha da bırakıyordu.

-Zaman zaman hepimiz böyle hissedebiliriz. Her zaman işler istediğimiz gibi gitmeyebilir. Bazen de yapacak motivasyonu bulamayabiliriz. Önemli olan ise bu durumun geçici olduğunu hatırlamamızdır. Bir de bakış açımızı değiştirebiliriz sanki ne dersin?

 

-Ne konuda?

-Son zamanlarda yapabildiklerimize odaklanabiliriz. Mutlaka gün içerisinde işle ya da evle ilgili yaptıkların olmalı. Onları düşünüp neler yapabildiğini gördükçe daha iyi hissedebilirsin. Belki de en önemlisi ufak ufak başlamayı deneyebilirsin. Her gün küçük de olsa bir adım atıp yapman gereken şeylerle ilgili hareket etmek. İnsana başlangıçta olmayacakmış gibi gelir ama ufak adımlar birleştikçe büyük yollara çıkar.

-Bazı şeyleri eskisi gibi yapamayacakmışım gibi hissediyorum.

-İyi yapabildiklerinden başlamayı dene. Bir şeyler yaz mesela… Hem sen seversin yazmayı. Ama azı küçümsemeden, bir cümle bile olsa…

 

Eve döndüğünde İpek’le konuşmalarını düşündü Esin. “Yazmak” dedi, keyif aldığı şeylerden bir tanesiydi. Eli yazı defterine gitmeyeli epey olmuştu. Bir çocuk kitabı hayali vardı ama hiç başlamamıştı. Belki de deneseydi devamı gelecekti. Bu sefer öyle olmamalıydı, azı küçümsememeyi hatırladı. Nereye varacağını kestiremeden birkaç cümleyle başladı. Epey bir vakit geçirdiğini saate bakınca anladı. Artık uyku vaktiydi.

 

Ertesi sabah alarm çalmadan gözlerini açtı. Yazısının başına oturduğunda gerçekten şaşkındı. Birkaç cümle diye başladığı kitabı sayfalarca ilerlemişti. Duygular harflere, harfler kelimelere, kelimeler cümlelere dönüşmüştü. Azın bereketi şaşırtmış, her şeyi nasıl da çoğaltmıştı.

 

İnsan yeter ki bir adım atsın,

Sonra da bir baksın; azlar nasıl da çok olur.

Azları çoğalttığımız nice güzel günlere…

 Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.

“Kim Kimdir”,” İlişkilerde Ustalık” ve “Başarı Psikolojisi” seminerleriyle mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir. 

"Hayatta hiçbir zaman keşfedilemeyecek tek bir şey vardır; Daha iyisi…"

Yahya Hamurcu