Benim Adım Zeytin

Benim adım zeytin…

Toprağın bereketiyim, güneşin en eski yoldaşlarından birisi.

Binlerce yıl boyunca gölgesinde insanlar dinlendi, dallarım barış için uzatıldı.

Ben; geçmişin tanığı, geleceğin umuduyum.

 

Köklerim toprağın derinliklerine iner, orada sessizce tutunurum yaşama.

Aynı anda yüzeye de yayılırım; yukarıdan gelen her damla suyu, aşağıdan gelen her nemi değerlendiririm.

Çünkü ben bilirim ki hayatta kalmak, her yönüyle hayata tutunmaktır.

 

Zeytin ağacıyım ben…

Kuru taşlı topraklarda bile filiz verir, dimdik ayakta dururum.

Dallarım göğe doğru kıvrılır, gövdem zamanla bükülür, çatlar, burkulur ama asla pes etmez.

Her çizik, her yara yeni bir hayatın başlangıcıdır.

Gövdemden sürgünler çıkar, kurudu sanılan bedenim yeniden yeşerir.

Çünkü ben, direncin ve sabrın simgesiyim.

 

Kabuklarım kalındır, dışım sağlamdır ama içimde sakladığım yumuşaklıkla yaşarım.

Dallarım esnektir, en sert rüzgârlara bile karşı koyar.

Bana “Ölümsüz Ağaç” derler

Belki de bu yüzden yüzyıllar geçse de gövdemden hayat fışkırır.

 

Ben zeytinim…

Yeşilim, sarıyım, kahverengiyim, siyahım…

Her rengim bir evre; her evremde farklı bir lezzet, farklı bir hikâye taşırım.

Taze sofralarda yeşil olarak çıkarım ortaya,

Zamanla olgunlaşır, kararıp derinleşirim;

Zeytinyağına dönüşürüm, o altın damlalara…

Her biri farklı, her biri eşsiz.

 

Zeytinyağım sadece lezzet değil;

Işık gibidir, içten içe parıldar.

Eskiler beni “Işık Saçan Meyve” olarak anmıştır.

Çünkü ben karanlıkta bile bir umut, bir sağlık taşıyıcısıyım.

 

Benimle sadece zeytinyağı yapılmaz;

Sabuna dönüşürüm, mum olurum, ezme olur sofraları şenlendiririm.

Ve yaprağım…

Evet, yaprağım bile şifadır.

Bir fincan sıcak suda demlenir, bedene sağlık, ruha sükûnet getirir.

Ben, baştan sona şifayım;

Gölgemle, meyvemle, yağımla…

 

Benim adım zeytin…

Savaşların ortasında barışı, yoksulluğun ortasında bereketi temsil ederim.

Dalım barışın simgesi, gölgem huzurun ta kendisidir.

Her çağda insanla beraber yaşadım; onların sevinçlerinde, acılarında, ekmeklerinde, dualarında vardım.

Ben bir meyveden fazlasıyım.

Ben zeytinim…

Yaşamın özüyüm, toprağın dili, zamanın tanığıyım…