O An

Bilinemeyen Bir An

Depremin olduğu o an,

Saate kaç kişi bakabilir ki o an?

En gelişmiş teknolojilerle bile saati bilinemeyen bir an...

Hayat değil miydi ki anlardan oluşan?

Ve depremin olduğu o an...

Her şeyin sallandığı ama birileri için hayatın durduğu an.

Bu kadar uzun sürer miydi bir an?

Neydi bu anları hızlandıran yavaşlatan?

Saniyeler gelirdi depremi yaşayana ne uzun bir zaman,

İnsanın acziyetini iliklerinde hissettiği o an...

Kim’di onu o an bir tek koruyabilecek olan?

Tıpkı olduğu gibi her an,

Ve depremin olduğu o an.

Sadece yer miydi sallanan?

Yer miydi bir tek yarılan?

Bina mıydı aniden yıkılan?

Kalıcı zannedilen ne varsa yerle bir olan,

Meğer istendiğinde verildiği gibi alınabilirmiş her imkan,

Meğer geçiciymiş eşin, dostun, paran, zaman,

Belirli bir süreliğine verilmiş eşya olarak kullanılan.

Güzelliğin, zenginliğin, makamın önemi kalmadığı o an...

Ertelenen şeyler için süre bitti o zaman!

Ve depremin olduğu o an,

Bazılarının yolculuğunun bittiği o an.

Son rızkını da aldıysa artık tamam o zaman.

Meğer dünmüş son kelimesini söylediği an.

Değişir miydi o kelime bunu bildiği zaman?

Son nefesini de aldı artık bitti verilen zaman.

Ne yapabilirdi ki o an geride kalan?

Ölüm gelemez miydi zaten her an?

Kaçabilir miydi ondan en sağlam kalede olan?

Eceli gelen alabilir miydi öne veya geriye bir an?

Her şeyin Asıl Sahibi’ne döndüğü bir an.

Ve depremin olduğu o an,

Sınavda zor bir soruydu sorulan.

Sadece depremi yaşayana mı zor olan?

Kaç kişiydi hayatın geçici olduğuna şahit tutulan?

Sonsuz zannettiği anların bitebildiğini anladığı an,

Ne kadar az şükrettiğini anladığı an,

Ne kadar çok nankörlük ettiğini de anlıyordu insan.

Şükür etmeliydi verilene de ve verilmeyene de o zaman.

Anlayana verilmişti dönüşmeye bir imkan.

Ve depremin olduğu o an,

Neydi o anı daraltan?

Peki sonrasında Kim'di ferahlatacak olan?

Herkese ayrı bir soru gibi görünse de tek bir soruydu sorulan.

Tıpkı hayatın boyunca sorulan her an.

Ne mutlu gerçeği anladıysa insan.

Ne mutlu gerçeği aktardıysa insan.

Ve depremin olduğu o an,

İbret, uyarı, mucize ve müjdelerin birleşiminin yaşatıldığı o an.

Demek ki yeterdi her şeye tek bir an.

Bir tek O’ydu her şeye kudreti olan.

Ve bir tek O’ydu ümit kesilmeyecek hiç bir zaman.

Tıpkı olduğu gibi her zaman...

Ne mutlu insana nefsi gerçeğe uyumlandıysa o an;

“O ALLAH Tek’tir” dediği anlara bir an daha eklediği an...

Başarı Psikolojisi hakkında

Başarı Psikolojisi

Başarı Psikolojisi

Başarı Psikolojisi