Ümit Olur mu İnsana?
İnsan,
ambulans sesini duyduğunda hep bir gerilir,
Sadece sesini duymasıyla bile gerilir…
Ambulansın
içinde olanı kendi gibi düşünür,
“Acaba
nesi var? Nereye götürüyorlar? Ciddi bir şey mi acaba?”
“Ya yakınları
nasıldır? Perişanlardır şimdi…”
“Ahh ne
üzücü bir durum…”
Panikler,
rahatsız olur ve acı bir his verir ambulans sesi insana…
Ama bu
sefer öyle olmuyordu…
Göz gözü
görmüyor, toz duman birbirine karışmış,
O rengârenk
şehrin şimdi her caddesi, her sokağı griye boyanmış...
Ne
olduğunu kimse anlayamamıştı?
Sıcacık
yatağında yatarken, insanlar kendini bir anda denizde zannetmişti.
Sonra
gözlerini açtığında her şey yerle bir olmuş,
Hiçbir
şey çok değil daha birkaç saat önce sevdiklerine “İyi geceler” deyip
yattığındaki gibi değildi…
Şimdi
nerelerdeydi “İyi geceler.” dediği ailesi?
Beklenmeyen
afetler ama insana gerçeği hatırlatan baskılar.
Şimdi
neydi önemli olanlar?
Uyumadan
önce önemli dediği evi, işi, arabası ve diğer birçok şeyi,
Ne kadar
önemliydi ki şimdi?
“Vazgeçemem”
zannettiği bağımlılıklarından, vazgeçirildiği zamanlar…
Zor
zamanlar,
Acı
zamanlar,
İnsanın dilinin bağlandığı zamanlar…
Şu
zamanlarda ambulans sesi öyle olmamıştı…
Ambulans
sesi bu sefer “Ümit” demekti.
Enkaz
altıdan birisi daha canlı çıkarılması,
Ve onun
acilen hastaneye götürülmesi anlamına gelen bir sesti.
Ambulans sesi bu sefer “Ümit” demekti…
Şimdi
bugünden sonra acı zannettiğimiz her şeyin,
Aslında daha büyük bir mutluğa sebep olacağını düşündü insan.
Bir ambulansa hiçbir zaman öyle bakmamıştı.
İyi ki
dar zamanda yetişenler var,
İyi ki
ihtiyaç görenler var,
İyi ki
beyazda cesaret gösterenler var,
İyi ki
taşın altına elini koyan cesur yürekler var,
Minicik
eller, minicik ellere…
Hamurlu
eller, hamurlu ellere…
Güçlü
bilekler, güçlü bileklere yardım için el vermek için koşuyordu.
“Birleşen
birden üstündür.” der Deneyimsel Tasarım Öğretisi,
Öyle bir
zamandı…
Birlik,
beraberlik, birleşenin birden üstün olduğunun ne güzel anlaşıldığı zamanlarıydı
insanın.
Onca
karmaşanın, onca acının, onca şaşırmanın içinde hepsinin inandığı aynıydı,
Birbirine
desteği aynıydı.
“Üzülme,
ALLAH bizimle beraberdir.”
Deneyimsel
Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi
tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.
“Kim Kimdir”,”
İlişkilerde Ustalık” ve “Başarı Psikolojisi” seminerleriyle
mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara problemlerini çözmeleri ve
hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.
"Hayatta
hiçbir zaman keşfedilemeyecek tek bir şey vardır; Daha iyisi…"
Yahya Hamurcu
Yorumlar