İnsan Eksik Olan
Çokça kibirlenen parmak uçlarına yükselebilen,
Ancak daha aciz kanatları kopmuş bir kuştan,
Bakıp da göremeyen,
Bazen
yanılan ve bazen de yanıltan,
İnsan, asla unutmam deyip sözler veren,
Unuttuğunda hatasını kabul etmeyen,
Kendi
dışında herkesi suçlu bulan,
Kilometrelerce
yol alan ama kendini,
Yola
çıkarken evde unutan…
O hengâmeye kapılan ama kendini bulamayan,
Her
şeyin içinde ama hiçbir yerde tam olamayan,
Nedenini
bilmediği yarışlara iddialara koşan,
Gözleri
diğerlerinin hatalarını arayan,
Kendi üstüne ise hiç toz kondurmayan,
Öyküsüne seyirci,
Kimi
zaman bir kukla gibi kullanılan insan,
Kuklacıyı
can dostu sanan,
Sebepleri düşünmeyen,
"Mesela
bir tavşan olsaydık ya" diyen,
Sorumluluktan
kaçan,
Bir o kadar da gölgesiyle yarışan,
İnsan,
kimi zaman çamur gibi yoğrulan,
Kimi
zaman da kaskatı kalıplardan çıkamayan,
Yarışlar,
maratonlar, iddialaşmalarla oyalanan,
Hep
başkahraman, hep dünyanın merkezi,
Kendi
ekseninden derece derece uzaklaşan…
Anlamak için kendi dünyasını,
Durur
mu bir gün?
Hiç
düşünmez mi bir gün?
Görür
mü gerçeği?
Uzaya
mı çıkmalı öyküyü anlamak için ?
Yoksa
olayların dışına mı ?
Her
şey başladığı yere dönerken,
Nasıl
döneceğini düşünmeyen insan…
Bir gün gerçekten, gerçeğe döner mi?
Başarı Psikolojisi hakkında
Yorumlar
-Kadir
İnsan nedir şimdi bildim" diye. Yazıyı okumaya başlayınca o çaldı kulaklarımda.