Baktıkça içi ferahlar insanın…
Bulutları gördün mü?
İnsan ne görür bulutta?
Ne kadar yumuşak görüntü,
Ne kadar beyazlar,
Ne kadar umut vericiler,
Baktıkça içi ferahlar insanın…
Ve dalar gider düşüncelerine,
“Ellesem pamuk gibi sanki,
Kucaklasam hafifçedir” dersin...
Peki, baktın mı?
Yoksa gördün mü bulutları?
Direksiz gökyüzünde durmalarından,
Alabildiğine asimetrikken yönleri ve hareketleri,
Hedeflerinin aynı olmasından…
Farklılıkların birleşmesi olmasına rağmen;
Bereketi nasıl taşıdığını hiç mi merak etmedik?
Değil mi ki o bulutlar,
Merhameti de gazabı da içinde barındıran...
Değil mi ki onca yüküne,
Ağırlığına rağmen gökte yumuşacık duran...
Hiç düşünmez misin?
Peki insan,
İnsan değil mi ki,
Gözünün önündekini göremeyen?
Ayaklarından onu yere bağlayan bağımlılıklarını fark
etmeyip,
Gökyüzünü gördüğü için
Kendini özgür zanneden…
Yorumlar
İnsanda güce rağmen merhametli olduğunda bir bulut gibi olup kendini yukarıya taşıyabilir. Bulutlar gibi yük alan olunca. :)
Kaleminize sağlık
Elinize sağlık